Książka Madeleine Delbrêl „Radość wiary” to zbiór medytacji na temat wędrówek miłości poprzez samotność, cierpienie, modlitwę, wierność Ewangelii i Kościołowi. Autorka analizuje oczekiwania współczesnego świata wobec chrześcijan; podpowiada, jak modlić się, jak żyć, by wobec niewierzących być wiarygodnym świadkiem żyjącego Boga. Ona sama, choć była ateistką, gdy miała 20 lat, pod wpływem spotkania z chrześcijanami postanowiła założyć, że Bóg istnieje. Poprzez modlitwę została – jak sama potem mówiła – „porażona” Bogiem. To sprawiło, że w 1933 r. wraz z grupą dziewcząt wyruszyła do Ivry zamieszkanego przez rzesze biednych i oddalonych od Kościoła robotników, by żyć wśród nich i świadczyć o Ewangelii. Tak powstała pierwsza z ekip – zakładanych przez Madeleine wspólnot świeckich kobiet. Madeleine i jej towarzyszki, motywowane Ewangelią, szły do ludzi, rozmawiały z wszystkimi, szanowały, kochały. Ta mała grupa kobiet bardzo szybko pozyskała serca wielu komunistów. Każda z nich miała własną pracę zawodową, ale równocześnie była to droga zatopienia w Bogu...